بد گرفته لامصب! بــــــــــــَـــد

صاب مُرده

دیگه از فکر تاراج مملکت باید بیرون رفت؛ داره چیزی تاراج میشه که هیچ جور قابل بازگشت نیست

پدری با لباس موقر دختر تکیده اش رو درکمال بی حالی در آغوش گرفته، نشسته و از شیشه رستوران زیر چشمی به کسانی که در حال خوردن هستن تماشا میکنه... انگار یکی ته دلم ناخن میکشه... ذره ذره خراش میده .... باور کن خیلی درد داره خـیـــــــــــــــــــــــــــــــلی

الان دیدم که هفت ساله اینجا دارم مینویسم! اصلا شبیه هفت سال نبود... نکنه تاریخ ها اشتباه هستن ...من انگار شصت ساله ام

دایره اتفاقاتی که رخ داده در هفت سال نمیگنجه!!!! نکنه مُردم؟!

امروز باد می آد

تا میتونم نفس عمیق می کشم

شاید بوی تو از جایی برسه

شاید دیدی خدا دلش بحالم سوخت

اینقدر نفس میکشم تا هرچی هوا هست رو بوییده باشم

همه رو با لذت می بلعم

حتما یکی از این قلپ های هوا نسیب تو هم شده

می گن همه چی بار اولش سخته، جدایی میشه عادت ... اما نه، بار اول که هق هق میکنی اینقدر که شونه هات می لرزه، دفعه های بعد مثل محکومی به اعدامی هستی که دیگه تسلیم به حکمی که براش بریدن شده، نشستی یه گوشه، یه نگاه گنگ به ناکجا آباد و اشکی که بی صدا سرآزیره و راه بند اومدن نداره