رفت...

تنها کسی بود که نوشته هاش با روانم بازی میکرد!

با شعرهاش بود که فهمیدم میشود بوی پرتقال را از روی کاغذ هم شنید!

بوی بهشت را... 

با نوشته های تو عاشق شدم! 

با سنفونی مردگان به عالمی سفر کردم که هنوز هم بعد از بیست سال جایی غربتش را حس نکردم! 

نبودت حفره ای درست کرد در زندگی دنیا! 

آرامشت ابدی!