بارون لعنتی بهار

احساس دلهره عجیبی دارم. درست مثل محکوم به اعدامی که از بین نرده های کوچیک سلولش، آخرین غروب آفتاب رو تماشا میکنه

گذشته رو میشه بی خیال شد؟

هرجا که بری تعقیبت میکنه، کارایی که کردی، تصمیماتی که گرفتی،اتفاقاتی که خواه و ناخواه پیش اومده... همه و همه به زندگیت جهت میده رو کارات، رفتارا و عکس العمل هات تاثیر میذاره،

...اینجاست که آرزو میکنی : ای کاش زندگی پاک کن داشت

:امروز خواستم بلاگ رو آپ کنم ورژن جدیدی از بدبختی برام رونمایی شد
!من و بلاگم باهم فیلتر شدیم
یه همدم داشتیم اونم میخوان بگیرن ازمون
پ.ن: خوشبحال بلاگه! لااقل با آنتی فیلتر میشه آپش کرد

از جمله ویژگیهای برنامه نويسی اينه که انگشتات سريعتر از دهنت کار میکنن

پ. ن.: گرفتی چرا با بقل دستیم سر کار، چت میکنم جای اینکه حرف بزنم

!عینک شده جزئی از اعضاء بدنم

پ.ن.: از نظرم کسایی که عینک ندارن جانبازن از نوع پر درصد

:از دلتنگی های برنامه نویس خیابان 35 ام

بیسکوئیت مادر با شیر و برنامه کودک

...کار از کار گذشت

"همه چی آرومه.. من چقد خوشحالم ... "

.

.

.

.

نترس بابا خودمم!! دروغ 13 بود