خيلی سخته آدم پايان تلخ راهشو که قراره يه عمر طول بکشه، بدونه اما ناگزير از انتخاب اون مسير باشه

وای به روزی که در بين راه کسانی رو ببينی که زندگی گذشتت رو برات تداعی کنن... اونوقته که يه حس غريبی بهت دست ميده... نمی فهمی کار درست چيه؟

...پ.ن.: نمی دونم کار درست چيه