چهارم اکتبر که درد تنهاييش رو از نبود تنها شخص زندگيش نقاشی می کرد... اون تنها شخص، روزگارشو نه با يکی ديگه ! با چند تای ديگه سهيم شده بود

اينم موومان پايانی داستانی که سه سال و چهار ماه و دوازده روز نوشتنش طول کشيد