باران می بارد .... همان آشنای هميشگی
اينک با من هم آواست
در پس آن اشکهايم را بسادگی مخفی می کنم و ديگران... هق هق ام را به مثابه خنده هميشگی معنا می کنند
زير باران راه می روم و راه می روم و راه می روم
به آن بلند دور خيره می شوم
گذر عمرم را با بوی قطرات باران بر روی گونه ام احساس می کنم
!سردی و تاريکی و رطوبت بوی نای زندگی را به مشامم آشناتر می کند
و من همچنان در آرزوی نيستيم براه خود ادامه می دهم
!و اين بود تمام لذت من از باران امشب
...امشب من غمم دريا دلم تنهاست